เป้าหมายไม่ว่าจะใหญ่ขนาดไหนเริ่มเก็บจากเล็กๆงานจะเสร็จอย่างแน่นอน

 เมื่อช่วงหัวค่ำในขณะที่ผมกำลังล้างจานข้าวที่เพิ่งทานเสร็จ
.
เนื่องจากมีจานหลายใบผมรู้สึกขี้เกียจและไม่อยากทำ
.
แต่ในชั่วขณะหนึ่งผมนึกขึ้นได้ว่า
.
ล้างใบที่ล้างง่ายก่อนแล้วคว่ำจาน
.
ทยอยล้างไปทีละนิด
.
จนในที่สุดผมก็ล้างจานเสร็จและไม่รู้สึกเหนื่อย
.
เหมือนผมจะเคยดูหนังเรื่องหนึ่งหรืออาจจะผสมๆเนื้อเรื่องกันความว่า
.
มีเด็กชายไปขอให้หมีสอนวิชาให้
.
หมีก็ให้กวาดบ้าน ทำงานต่างๆ
.
ให้ฝึกปกติทุกวันดูจะเรียบง่ายและธรรมดา
.
จนเมื่อเวลาผ่านไปเด็กก็สงสัย
.
และถามอาจารย์ว่าเมื่อไหร่ถึงจะได้ฝึกวิชาสุดยอดจริงๆจังๆเสียที
.
อาจารย์ก็ตอบว่าข้าได้สอนเจ้าไปหมดแล้ว
.
ท่วงท่าและการฝึกฝนนั้นเจ้าได้ฝึกฝนอยู่ทุกวันแล้ว
.
ในความจริงคือเด็กคนนี้ก็มีฝีมือที่พัฒนาขึ้นจริงๆ
.
เพียงแต่เขาไม่ได้เพ่งและจดจ่อกับการอยากจะเก่งขึ้นในแต่ละวัน
.
แต่ซึมซับท่วงท่าผ่านการกระทำอย่างสม่ำเสมอ
.
หากเราอยากจะทำอะไรให้เสร็จหรือสำเร็จนั้น
.
บางทีเราอาจจะไม่ต้องไปจดจ่อถึงผลลัพธ์มากนัก
.
เพราะมันอาจจะดูยิ่งใหญ่และทำให้เราไม่อยากทีจะลงมือทำ
.
เราอาจจะแค่ค่อยๆเริ่มจากสิ่งเล็กๆน้อยๆ
.
ทำไปเรื่อยๆอย่างมีความสุข
.
จนเมื่อเราเดินไปเรื่อยๆตามเส้นทาง
.
เราอาจจะถึงที่หมาย
.
หรือเดินผ่านจุดที่เราต้องการจะไป
.
แล้วก็ได้
.
และมีความสุข
.
ระหว่างทางด้วย
020764
คุณานนต์  ไข่มุกข์