ชวนดูซีรี่ย์ถ้ามีเวลาว่าง

เนื่องด้วยอาทิตย์ที่แล้วผมดูซีรีย์ Pinocchio และรู้สึกประทับใจชอบซีรีย์แนวดังกล่าวเมื่อหาไปเรื่อยๆจนพบว่า ผู้เขียนบทเรื่องนี้มีเขียนเรื่องอื่นด้วยผมจึงได้ไปลองหาดูและพบว่าเรื่องถัดมาที่ผมดูจนจบคือ While You were Sleeping ผมรู้สึกโชคดีมากที่ได้มาดูซีรีย์ของผู้เขียนคนนี้ ปกติผมก็ดูหนังเพื่อความบันเทิงหรือดูงานทางด้านสถาปัตยกรรมภายในเรื่อง ความฟินกุ๊กกิ๊กของพระเอกนางเอกและนักแสดงอื่นๆ แต่เมื่อผมดูหนังมาจนถึงตอนใกล้จบพบว่า มีข้อคิดข้อความหนึ่งที่ผู้เขียนพยายามถ่ายทอดออกมาผ่านตัวละครคือ

" อย่าเสียใจมากนักกับเรื่องที่เรากำลังเผชิญอยู่ แม้ขณะนั้นมันจะเจ็บปวดสักเพียงใด หากเราผ่านมาได้ แล้วมองย้อนกลับ มันอาจจะกลายเป็นเพียงเรื่องธรรมดาของเราเท่านั้นเอง "

ทำให้ผมรู้สึกว่าจริงๆแล้วผู้เขียนก็พยายามจะให้ข้อคิดอะไรกับเราผ่านความสนุก ทำให้ผมต้องรีบลุกขึ้นมาจดข้อคิดที่ผมได้เพราะกลัวจะลืมเนื้อหาและข้อความที่สำคัญไปอย่างเรื่อง Pinocchio บางคนอาจจะมองเห็นข้อคิดจากเหตุการณ์เดียวกันไม่เหมือนกัน เพราะเราผ่านอะไรมาไม่เหมือนกัน หวังว่าหากผู้อ่านได้มีโอกาสหรือมีเวลาว่างดูจะได้รับประโยชน์และความสนุกจาก 2 เรื่องนี้ไม่น้อย

มีเท่าไหร่ก็ทำเท่าที่มีให้ดีที่สุดไปก่อน

มีเท่าไหร่ก็ทำเท่าที่มีให้ดีที่สุดไปก่อน

คนเรามักจะคิดว่าเราจะสมบูรณ์แบบก่อนถึงจะทำสิ่งนั้นๆได้ แต่ในความเป็นจริงนั้นความไม่สมบูรณ์นั้นแหละเป็นชีวิตและเป็นสิ่งที่คนที่เข้าใจเท่านั้นถึงจะได้ประโยชน์จาก “ความไม่สมบูรณ์แบบ” ไป

          อย่างวัยเด็กของคนทั่วไปนั้นเป็นวัยที่เรามีเวลาเยอะ แต่เราไม่มีเงิน เป็นวัยที่เราสามารถจะหาประสบการณ์ต่างๆไปเที่ยวเล่น ไปออกกำลังกาย ได้อ่านหนังสือ ดูหนังเป็นปริมาณมาก เพราะเราว่าง

หากเราโตขึ้นมาหน่อยเวลาเราก็มีน้อยลง เราเริ่มมีภาระมากขึ้น เราได้ทำอะไรที่ตอนช่วงวัยเด็กไม่ได้ทำ เราอาจจะอ่านหนังสือหรือดูหนัง ได้น้อยลง แต่เราได้ชดเชยมาแล้วหากตอนเป็นเด็กเราได้เก็บความรู้หรือประสบการณ์นั้นเต็มที่

เมื่อเราเป็นนักเรียน นักศึกษาได้มีโอกาสเรียนหนังสือ มีเวลาได้อยู่กับการคิดวิเคราะห์ เรียนรู้ แต่ยังมีเงินน้อยอยู่นั่น เราก็เพียงแต่ต้องทำอะไรสักอย่างในตอนนั้นให้ดีที่สุด

เมื่อเราทำงานความรู้ตลอดเวลาที่เราได้เรียนรู้ในวัยเด็กก็จะทำให้เราทำงานได้ง่าย มีความรู้เพื่อใช้แก้ปัญหาเพราะ เพราะเราได้สร้างหรือสะสมมาแล้วในอดีต

          ในแต่ละช่วงชีวิตเรามักจะมีอะไรที่ไม่ได้ดั่งใจ เช่นมีเงินแต่ไม่มีเวลา มีเวลา แต่อยู่ต่างจังหวัดไม่ได้อยู่กับครอบครัว เราเพียงแต่ต้องรู้ว่า “ใจเราต้องการอะไร” และเริ่มทำอะไรก็ได้ที่ขณะนั้นเราทำได้ แม้ว่าเราจะโหยหาสิ่งอื่นอยู่ แต่เมื่อวันที่เราผ่านช่วงชีวิตเหล่านี้ไปแล้วประสบการณ์ ความรู้ต่างๆที่เราได้ใส่ใจในวันนี้จะช่วยเสริมให้ชีวิตเราดีขึ้นเอง ผมว่าถ้าเรามีอะไรเราก็ทำมันให้ดีที่สุดไปก่อนแม้วันนี้เราจะไม่เห็นค่ามัน แต่วันที่เราไม่มีเวลาพอที่จะทำสิ่งนี้ เราจะเห็นคุณค่าจากการทำอะไรก็ตามให้ดีที่สุดในแต่ละวันเอง

คุณานนต์  ไข่มุกข์

ให้โลภน้อยลง

เมื่อเราโตขึ้นเราจะเริ่มคิดถึงการหาเงินเพื่อเลี้ยงชีพและครอบครัว สิ่งหนึ่งที่จะเกิดกับเราในขณะที่เรามุ่งหาเงิน หรือทำงานเพื่อเงิน เราจะเกิดความโลภ อยากจะร่ำรวยด้วยความรวดเร็ว ทางลัด จากการกู้เงิน จากการทำในสิ่งที่เราไม่ได้ชอบหรืออยากทำเพื่อเงิน เหตุผลเป็นเพราะเรากำลังทำงานเพื่อเงิน ไม่ได้ทำงานเพื่องาน เมื่อเราเริ่มเกิดความโลภจะมีธุรกิจต่างๆนาๆที่ทำให้เราเห็นช่องทางเมื่อเราสนใจเช่น ธุรกิจเครือข่าย ขายตรง แชร์ลูกโซ่ กู้เงินมาลงทุนอสังหาริมทรัพย์ คอร์สสัมนา นายหน้า เป็นต้น

          เหล่านี้นั้นในมุมหนึ่งหากเรามีความรู้และเราชอบในงานนั้นจริงๆ ไม่ได้เอาเงินมาเป็นที่ตั้งเราจะมีความสุขและทำมันได้ดี แต่หากเราทำงานเพื่อเงิน เห็นว่าธุรกิจดังกล่าวทำแล้วรวยแล้วนั้น จะทำให้ความหายนะเข้ามาเยือน ยกตัวอย่างเช่น ธุรกิจเครือข่าย การขายของของธุรกิจเครือข่ายคือการชักชวนเพื่อนเขามาใช้สินค้าของเรา หากเราคะยั้นคะยอมากเกินไปและทำให้เพื่อนลำบากใจก็จะทำให้ไม่มีใครอยากจะรู้จักเรา เพราะเจอหน้าจ้องแต่จะขายของ ประชุมบ่อยมีทีม การทำงานเป็นทีมจะสำเร็จได้ไว นี่เป็นหนึ่งในคำปลุกใจที่เหล่าหัวหน้าจะปลุกใจลูกทีม ในความเป็นจริงนั้น สิ่งที่เป็นอีกด้านของเหรียญคือ การอยู่ด้วยกันหลายคนหรือการทำงานเป็นทีมเป็นเหตุให้เกิดความเป็นทุกข์อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ มี การนินทา ถูกใจ ไม่ถูกใจกัน เสมอๆ

          ให้เราจงหาตัวเองเสมอๆไม่ว่าตอนนี้เราอายุเท่าไหร่ ให้หาคำตอบว่างานอะไรที่เราชอบและถนัด ทำมันได้ดี และอยากอยู่กับมันมากกว่างานอื่น  ในบางท่านมักจะคิดว่าสิ่งที่เราชอบจะต้องชอบตลอด ชอบทุกเวลา นั่นไม่เป็นความจริง งานที่เราชอบและถนัด เราอาจจะไม่ได้อยากทำบางเวลา เพราะตามหลักพุทธศาสนานั้น ไม่มีอะไรเที่ยง ดังนั้นงานที่เราชอบหรือถนัดก็ไม่ใช่หมายความว่าเราจะไม่มีช่วงเวลาที่เบื่อมัน เพียงแต่เราทำมันได้ดีและมีความสุขเมื่อได้ทำมันในขณะที่ใจกลับมาเป็นปกตินั่นเอง ดังนั้นให้ทำงานเพื่องาน แล้วเราจะมีความสุขและหาความสุขจากงานได้แม้จะไม่ได้เงิน แต่ท้ายที่สุดแล้วผลของสมาธิจากการทำงานที่ชอบและรัก ย่อมทำให้เราเห็นช่องทางที่จะหารายได้

          หากเราทำงานเพื่องาน ทำให้เหมาะสมกับฐานะ ขัดเกลาจิตใจอ่านหนังสือธรรมะ ฟังธรรม นั่งสมาธิ ให้ทาน กตัญญูเสมอๆ ย่อมทำให้เราสามารถละความโลภออกจากใจได้อย่างแน่นอน